Σύνθεση Α΄, 1949 - 1958

Η “Σύνθεση Α” εισάγει, σύμφωνα με την ομολογία του ζωγράφου, στη σειρά με τα “Επιτύμβια”. Ο ζωγράφος έχει αποκαλύψει ότι τη σκηνή αυτή την ονειρεύτηκε και μόλις ξύπνησε την αποτύπωσε στο χαρτί, για να την επεξεργαστεί αργότερα. Τα “Επιτύμβια” εμπνέονται από τις αττικές επιτύμβιες στήλες, με τις οποίες μοιράζονται ορισμένα κοινά χαρακτηριστικά: στις αρχαίες στήλες απεικονίζονται δύο ή τρεις μορφές –η μία είναι καθιστή και ταυτίζεται με το νεκρό πρόσωπο– σε έναν αβαθή χώρο. Η στάση τους είναι στοχαστική και εκφράζει συγκρατημένη θλίψη. Στα επιτύμβια του Μόραλη πρωταγωνιστούν αποκλειστικά γυναίκες νεαρής ηλικίας, όπως και σε όλη τη ζωγραφική του. Μια άλλη πηγή έμπνευσης είναι η πομπηϊανή “Βίλα των Μυστηρίων”.
Εδώ ο χώρος ορίζεται από το πλαίσιο της πόρτας και έναν καθρέφτη κρεμασμένο στον τοίχο. Το βάθος του είναι τόσο όσο για να χωράει το τραπεζάκι πάνω στο οποίο ακουμπάει το καθιστό, στοχαστικό και λυπημένο κορίτσι. Η άλλη γυμνή κοπέλα έχει κιόλας μισανοίξει την πόρτα και ετοιμάζεται να φύγει. Έτσι υποδηλώνεται η ιδέα του θανάτου ίσως. Το έργο έχει σκιτσαριστεί με δυνατά και σίγουρα περιγράμματα που υποβάλλουν και τον όγκο, αφού απουσιάζει εντελώς ο σκιοφωτισμός. Η χρωματική αρμονία, με τον βυσσινί τοίχο και την κίτρινη ώχρα της πόρτας, όπου προβάλλεται έντονα η ανοιχτόχρωμη ροζ σάρκα των γυμνών σωμάτων, είναι λιτή και δραστική.