Σίμωσι Γαβριέλλα

Σπούδασε στην Αθήνα, στη Σχολή Καλών Τεχνών (1945-1950) στο εργαστήριο του Μιχάλη Τόμπρου, και στο Παρίσι, στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών και στην Ακαδημία Γκραντ Σωμιέρ κοντά στον Όσιπ Ζάντκιν (1955-1957). Από το 1954 εγκαταστάθηκε μόνιμα στο Παρίσι. Το 1972 τιμήθηκε στη Ραβέννα με το βραβείο Morgan’s Paints Premio και το 1992 στη Γαλλία με τον τίτλο του Ιππότη των Τεχνών και των Γραμμάτων.

Παρουσίασε το έργο της σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ενώ το 1999 οργανώθηκε αναδρομική παρουσίαση του έργου της στο Couvent des Cordeliers στο Παρίσι. Έλαβε επίσης μέρος σε σημαντικές ομαδικές διοργανώσεις στη Γαλλία και άλλες χώρες, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται το Σαλόν της Νέας Γλυπτικής και το Σαλόν του Μαΐου, εκθέσεις στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης του Παρισιού, καθώς και Πανελλήνιες.

Με αφετηρία την ανθρώπινη μορφή, η Γαβριέλλα Σίμωσι δημιούργησε έργα υπερρεαλιστικά, με αφαιρετική διάθεση και χαρακτήρα συμβολικό και ποιητικό. Τα ακρωτηριασμένα, αποσπασματικά γλυπτά της φέρουν μνήμες από την αρχαία ελληνική γλυπτική, ενώ με τη χρήση υφασμάτων που καλύπτουν τα κεφάλια ή σκοινιών που τυλίγουν τα σώματα υποβάλλει την αίσθηση του εγκλωβισμού. Εκτός από την ανθρώπινη μορφή έπλασε επίσης μορφές ζώων, κυρίως ελεφάντων και αλόγων, ή υβριδικές μορφές του ζωικού κόσμου. Εργάστηκε με πηλό και μπρούντζο, κυρίως όμως με γύψο, του οποίου το λευκό χρώμα συντείνει στη δημιουργία μιας ατμόσφαιρας ψυχρότητας, σιωπής και αποξένωσης.