Γεώργιος Ιακωβίδης (1853-1932)
Ο αχόρταγος
Λάδι σε μουσαμά, 103 x 129 εκ.
Ιδιωτική συλλογή
Προσωρινό δάνειο

Ένα γοητευτικό πίνακα του Γεώργιου Ιακωβίδη θα απολαύσουν οι επισκέπτες της Εθνικής Γλυπτοθήκης – Εθνικής Πινακοθήκης στο Άλσος Στρατού στο Γουδί. Πρόκειται για ένα από τα πιο εμβληματικά έργα του μεγάλου ζωγράφου της παιδικής ηλικίας, που ως πρόσφατα θεωρούνταν χαμένο. Αποκτήθηκε σε δημοπρασία από συλλέκτη, που το παραχώρησε ευγενώς ως δάνειο στην Εθνική Πνακοθήκη, όπου και θα εκτίθεται έως το τέλος Αυγούστου 2018.

Η ηθογραφική αυτή σκηνή εμφανίστηκε πρόσφατα στην αγορά της τέχνης, προερχόμενη από αμερικανική ιδιωτική συλλογή, και αποκτήθηκε από Έλληνα συλλέκτη. Το 1884 έργο του Ιακωβίδη με τίτλο Der Unersättliche, ενυπόγραφο και χρονολογημένο, παρουσιάστηκε στην έκθεση της Βασιλικής Ακαδημίας Τεχνών του Βερολίνου˙ στη βιβλιογραφία φέρεται να λανθάνει, αλλά είναι γνωστό από χαρακτικό της Doris Raab (Μόναχο, Staatliche Graphische Sammlung), που δημοσιεύθηκε στον γερμανικό περιοδικό τύπο της εποχής. Ως σύνθεση είναι όμοιο με το έργο που εκτίθεται στην Εθνική Πινακοθήκη και το οποίο έχει πίσω, πάνω στον μουσαμά, σφραγίδα της γκαλερί του Μονάχου Wimmer & Co.

Δημοφιλής για τις σκηνές του με νήπια ή μικρά αγόρια και κορίτσια συντροφιά με τη μητέρα, τον παππού ή τη γιαγιά τους, ο Ιακωβίδης και σε αυτόν τον εξαιρετικής ποιότητας πίνακα, με την ευχάριστη όσο και τρυφερή οικογενειακή ατμόσφαιρα, δικαιώνει τον τίτλο του «ζωγράφου των παιδιών». Εδώ ο παππούς έχει στην αγκαλιά του ένα μωρό που δεν αρκείται στο φρούτο που κρατάει ήδη, αλλά θέλει να αποσπάσει κι αυτό που έχει στα χέρια της η μεγαλύτερη αδελφή του. Στο απλό εσωτερικό, που παραπέμπει σε κάποιο βαυαρικό σπίτι, καθώς ο Ιακωβίδης ζούσε τότε στο Μόναχο, επικρατούν τα ψυχρά γκρίζα, ενώ το φως που εισέρχεται από το παράθυρο αριστερά αναδεικνύει κάποια επιμέρους σημεία, όπως το χαμένο προφίλ του κοριτσιού με τις ξανθές κοτσίδες και το σκουλαρίκι. Με ευαισθησία έχουν αποδοθεί η επιδερμίδα του μωρού, εντυπωσιακά ζωγραφικά και ελεύθερα τα υφάσματα των ενδυμάτων του κοριτσιού. Ο ζωγράφος συλλαμβάνει την ψυχολογία κάθε μορφής, του καλοσυνάτου παππού, του πεισματάρικου μωρού και του κοριτσιού που όλο σκέρτσο απολαμβάνει το παιχνίδι.

Βιβλιογραφία: Όλγα Μεντζαφού Πολύζου, Ιακωβίδης, Αθήνα 1999, σ. 87-88, αρ. κατ. 69˙ Ιακωβίδης. Αναδρομική, κατ. έκθ., επιμ. Όλγα Μεντζαφού Πολύζου, Αθήνα, Εθνική Πινακοθήκη – Μουσείο Αλεξάνδρου Σούτζου, 2005, σ. 152, αρ. κατ. VI.