Ιωάννης Βούρος (εκμαγείο από τον οικογενειακό τάφο του Ιωάννη Βούρου στο Α΄Νεκροταφείο της Αθήνας), 1885

Ο Ιωάννης Βιτσάρης διδάχθηκε τον νεοκλασικισμό στο Σχολείον των Τεχνών και ολοκλήρωσε την εκπαίδευσή του στο Μόναχο, ασχολήθηκε όμως με συνθέσεις ρεαλιστικές, τόσο ως προς το περιεχόμενο όσο και ως προς το ύφος.

Στο Α΄ Νεκροταφείο της Αθήνας βρίσκονται ορισμένα από τα πιο αντιπροσωπευτικά έργα του – ολόσωμες μορφές, ανάγλυφα, προτομές και συμβολικές συνθέσεις – στις οποίες νεοκλασικά και ρεαλιστικά στοιχεία συνυπάρχουν. Στη συλλογή της Εθνικής Πινακοθήκης περιλαμβάνονται τέσσερα εκμαγεία από τα πιο χαρακτηριστικά μνημεία που φιλοτέχνησε. Ανάμεσά τους το μνημείο του γιατρού Ιωάννη Βούρου, στο οποίο η ρεαλιστικά αποδοσμένη μορφή του νεκρού προβάλλει μέσα από ένα λιτό ναϊσκόμορφο πλαίσιο, χαρακτηριστικό της αρχαίας ελληνικής επιτύμβιας γλυπτικής. Ο Ιωάννης Βούρος αποδίδεται με έμφαση στα ατομικά φυσιογνωμικά χαρακτηριστικά και ρεαλιστικές λεπτομέρειες, καθισμένος ήρεμα πλάι στο γραφείο του, σε μια στάση που δημιουργεί την εντύπωση μιας εν ζωή προσωπογραφικής απεικόνισης.

Το εκμαγείο περιήλθε στη συλλογή το 1980, με ενέργειες του διευθυντή, Δημήτρη Παπαστάμου. Το 1979 ο Δημήτρης Παπαστάμος είχε ζητήσει από τον δήμαρχο της Αθήνας, Δημήτρη Μπέη να επιτραπεί η λήψη γύψινων εκμαγείων από επιτύμβια γλυπτά του Α΄ Νεκροταφείου, επισημαίνοντας τον κίνδυνο καταστροφής τους, όπως και άλλων μαρμάρινων έργων τέχνης που βρίσκονταν σε υπαίθριους χώρους. Ο Δημήτρης Μπέης δέχθηκε την πρόταση και η Πινακοθήκη προχώρησε στη δημιουργία 11 εκμαγείων από τα πιο χαρακτηριστικά και αξιόλογα μνημεία της επιτύμβιας γλυπτικής της τελευταίας περίπου τριακονταετίας του 19ου αιώνα, εμπλουτίζοντας έτσι τη συλλογή και με έργα ταφικής γλυπτικής.