Κόρη, [πριν το 1940]

Μαθήτρια του Θωμά Θωμόπουλου στην Αθήνα και του Αντουάν Μπουρντέλ στο Παρίσι, η Μπέλλα Ραφτοπούλου διαμόρφωσε ένα ύφος που συνδυάζει στοιχεία της γλυπτικής του Μπουρντέλ και της γαλλικής ανθρωποκεντρικής γλυπτικής, αλλά και ποικίλες επιρροές από τις παραδοσιακές και τις σύγχρονες τάσεις.

Τη δεκαετία του 1930 ήταν επικεντρωμένη στη ρεαλιστική απόδοση της ανθρώπινης μορφής, ακολουθώντας την παραδοσιακή διαδικασία, από το γύψινο πρόπλασμα στο τελικό έργο σε μπρούντζο, είτε λαξεύοντας απευθείας την πέτρα.

Έως τις αρχές της δεκαετίας του 1950 αξιοποίησε με μια προσωπική ματιά τα διδάγματα του Μπουρντέλ, ενώ, ιδιαίτερα τη δεκαετία του 1930, στο έργο της υπάρχουν σαφείς αναφορές στην αρχαϊκή γλυπτική σε έργα όπως η “Κόρη”, που, λαξευμένη στην πέτρα, προαναγγέλλει την γενίκευση και την απλοποίηση που θα επικρατήσει στο έργο της τη δεκαετία του 1940 και θα παγιωθεί τη δεκαετία του 1950.