Ο Περικλής Πανταζής, ο προικισμένος αυτός καλλιτέχνης που έφυγε πρόωρα από τη ζωή σε ηλικία μόλις τριάντα πέντε ετών, διήνυσε τη σταδιοδρομία του στις Βρυξέλλες, στο Βέλγιο, όπου θεωρείται από τους πρωτοπόρους του ιμπρεσσιονιστικού κινήματος.
Στη “”Νεκρή φύση”” με τα άγουρα πρασινωπά κυδώνια ο Πανταζής αποφεύγει το σκοτεινό καφετί χρώμα της ακαδημαϊκής ζωγραφικής και «χτίζει» το θέμα του με πλατιές ελεύθερες πινελιές. “

Με αρκετή ελευθερία και ζωγραφική ευαισθησία έχει ζωγραφιστεί από τον Γύζη το διάφανο βάζο με τις παιώνιες, τα τριαντάφυλλα, τα γαρύφαλλα και το λεπτόμισχο ζουμπούλι. Με μεγάλη αβρότητα αποδόθηκαν οι λεπτές διαβαθμίσεις του ροζ και κυρίως το παιχνίδι του φωτός που κάνει να λάμπουν κάποια από τα λουλουδάκια του ζουμπουλιού. Τα ζωηρά χρώματα των λουλουδιών προβάλλονται πάνω στο σκοτεινό καστανό φόντο.

Προς το τέλος της ζωής ο Γύζης ζωγραφίζει μερικές υπέροχες νεκρές φύσεις, σαν ανάπαυλα από τη ζωγραφική των μεγάλων θεμάτων. Στο “Επιτραπέζιο” ένας οβάλ ασημένιος δίσκος που αντανακλά ένα σκοτεινό φως, τρία καλοψημένα ψωμιά και δύο γλυκά βρίσκονται ακουμπισμένα πάνω σε ένα κοκκινωπό τραπεζομάντιλο. Ευκαιρία για τον λαμπρό ζωγράφο να επιδείξει τη δεξιοτεχνία του στην απόδοση της υφής των πραγμάτων και στη λιτή χρωματική σύνθεση, όπου κυριαρχούν οι σκούροι τόνοι, το κόκκινο και το χρυσαφί του ψωμιού.