Θωμόπουλος Επαμεινώνδας

Σπούδασε στην Ακαδημία Καλών Τεχνών της Νάπολης (1896 – 1899) και συνέχισε τις σπουδές του στη Ρώμη και τη Βενετία (1899 – 1901). Από το 1915 έως το 1948 κατείχε την έδρα της ζωγραφικής υπαίθρου στη Σχολή Καλών Τεχνών της Αθήνας και διετέλεσε διευθυντής της Σχολής κατά το διάστημα 1945 – 1948. Το 1927 η Ακαδημία Αθηνών του απένειμε το Εθνικό Αριστείο Τεχνών. Το 1930 εξελέγη ακαδημαϊκός και το 1961 Πρόεδρος της Ακαδημίας Αθηνών. Τιμήθηκε επίσης με τον Ταξιάρχη του ιταλικού στέμματος και τον Ταξιάρχη αξίας της Ιταλικής Δημοκρατίας. Παρουσίασε έργα του σε πολυάριθμες ατομικές και ομαδικές εκθέσεις, μεταξύ άλλων στην Παγκόσμια Έκθεση στο Παρίσι το 1900, όπου βραβεύθηκε, και στην Μπιενάλε της Βενετίας το 1934.

Ζωγραφίζοντας για περισσότερα από εβδομήντα χρόνια όψεις του ελληνικού τοπίου και θέματα εμπνευσμένα από τον αγροτικό βίο, άφησε ένα πλούσιο έργο που κινείται στις προεκτάσεις του Ιμπρεσιονισμού, με έμφαση στα γραφικά και διακοσμητικά στοιχεία.