Bores Francisco
Μπόρες Φρανθίσκο

Ξεκίνησε τις πρώτες του σπουδές σε μία ελεύθερη ακαδημία στη Μαδρίτη και παράλληλα δούλεψε στο Μουσείο του Πράδο αντιγράφοντας κυρίως έργα των Τιτσιάνο (Titiano), Βελάσκεθ (Velazquez) και Γκόγια (Goya). Συνδέθηκε με τις ομάδες της πρωτοπορίας τη Μαδρίτης και δούλεψε ως εικονογράφος σε πολλές εφημερίδες. Μέχρι εκείνη την εποχή τα έργα που παρουσίαζε συχνά στα διάφορα σαλόνια ήταν αρκετά συμβατικά. Το 1925 συμπεριλήφθησαν είκοσι έργα του στη σημαντική έκθεση «Ιβήρων καλλιτεχνών» στη Μαδρίτη, που παρουσίαζε για πρώτη φορά το έργο μη ακαδημαϊκών ζωγράφων. Αμέσως μετά εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και συνδέθηκε με τους ισπανούς καλλιτέχνες ανάμεσα στους οποίους και ο Πικάσο, ο Μιρό (Miro), ο Πικάμπια (Picabia). Έγινε φίλος με τον Ματίς, τον Ντεραίν (Derain) και τον Χουάν Γκρις (Juan Gris).

Στο Παρίσι συμμετείχε σε πολλές ομαδικές εκθέσεις όπως το Σαλόνι των Πραγματικών Ανεξαρτήτων και το Σαλόνι του Κεραμεικού στα οποία προσκλήθηκε να συμμετάσχει. Έλαβε επίσης μέρος συστηματικά στο Σαλόνι των Υπερανεξαρτήτων καθώς και στην έκθεση «Σχολή του Παρισιού» που πραγματοποιήθηκε το 1946 στη Βέρνη.

Η πρώτη ατομική έκθεση έγινε στη γκαλερί Περσιέ (Percier) στο Παρίσι και παρουσίασε έργα επηρεασμένα από τα κολλάζ των κυβιστών.

Πραγματοποίησε πολλές ατομικές εκθέσεις όχι μόνο στο Παρίσι αλλά και στη Μαδρίτη, τη Ζυρίχη, τις Βρυξέλες, τη Στοκχόλμη, την Κοπεγχάγη, το Σικάγο, το Λος Άντζελες, τη Νέα Υόρκη.

Τα πρώτα χρόνια της δεκαετίας του 1930 το ύφος του πλησίασε τον εξπρεσιονισμό κυρίως εξαιτίας της νευρώδους και έντονης πινελιάς και το σχεδιασμό κατευθείαν πάνω στο μουσαμά. Αργότερα, στράφηκε προς τις αυστηρές διανοητικές συνθέσεις χρησιμοποιώντας τα θέματά του σαν πρόφαση για στιλιστικούς πειραματισμούς. Η επίδραση του κυβισμού είναι ιδιαίτερα έντονη, κάτι που μοιάζει αναπόφευκτο για έναν νέο ζωγράφο στο Παρίσι της εποχής. Ανήκει σε μία ομάδα καλλιτεχνών για τους οποίους ο κυβισμός τους προσέφερε έναν νέο τρόπο γραφής που απαντούσε στην ανάγκη τους να οργανώσουν με αυστηρότητα το έργο τέχνης.

Ο κυβισμός του χαρακτηρίστηκε «κυβισμός με καμπύλες». Στο έργο του αναγνωρίζονται οι επιρροές του Πικάσο, του Γκρις, του Ματίς και του Μπρακ.

Σταδιακά απλοποίησε τη ζωγραφική του φτάνοντας πολλές φορές μέχρι την αφαίρεση. Το έργο του χαρακτηρίζεται από την οξεία αντίληψη του χρώματος και τον πολύπλοκο χειρισμό του χώρου, αποπνέει μουσικότητα και δημιουργούν μία ιδιαίτερη ατμόσφαιρα.