Πήρε τα πρώτα μαθήματα σχεδίου από τον Κωνσταντίνο Μαλέα, σπούδασε γλυπτική στην Ακαδημία Κολαροσί (1934-1936) στο Παρίσι και συνδέθηκε με τον Θανάση Απάρτη. Φοίτησε επίσης στη Νομική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών και παρακολούθησε μαθήματα θεάτρου και βιολιού στο Εθνικό Ωδείο της Αθήνας. Καλλιτέχνης με ευρύτερα πνευματικά ενδιαφέροντα, δημοσίευσε και μετέφρασε άρθρα για καλλιτεχνικά ζητήματα. Το 1963 τιμήθηκε με το βραβείο του ελληνικού τμήματος της AICA και το 1971 πήρε την υποτροφία Ford. Τον επόμενο χρόνο, σε ένδειξη διαμαρτυρίας προς το δικτατορικό καθεστώς, αρνήθηκε το Α΄ Κρατικό βραβείο. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος της ομάδας “Αρμός” καθώς και της “Ομάδας για την Επικοινωνία και την Εκπαίδευση στην Τέχνη”.

Παρουσίασε το έργο του σε ατομικές εκθέσεις και έλαβε μέρος σε ομαδικές, μεταξύ των οποίων Πανελλήνιες, το Σαλόν των Ανεξαρτήτων του Παρισιού, εκθέσεις της ομάδας “Αρμός”, οι Μπιενάλε της Βενετίας το 1956 και το 1966 και του Σάο Πάολο και της Αλεξάνδρειας το 1959, τα Ευρωπάλια στο Βέλγιο το 1982 και οι “Μεταμορφώσεις του Μοντέρνου” στην Εθνική Πινακοθήκη το 1992. Μετά το θάνατό του, το 1997, οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Ξεκινώντας από ρεαλιστικές, ανθρωποκεντρικές συνθέσεις, οι οποίες χαρακτηρίζονται άλλοτε από στοιχεία που παραπέμπουν στην αρχαϊκή γλυπτική και άλλοτε από ένα λαϊκότροπο ύφος, και μετά από μια μεταβατική περίοδο, στη διάρκεια της οποίας τα έργα του αντλούν το πρότυπό τους από τα μυκηναϊκά ειδώλια, ο Κλέαρχος Λουκόπουλος προχώρησε στην αφαίρεση. Εγκαταλείποντας παράλληλα το μάρμαρο και την πέτρα στράφηκε στο μέταλλο, δημιουργώντας συνθέσεις από μεταλλικούς σφυρήλατους πολυεδρικούς όγκους που παραπέμπουν στη μυκηναϊκή τοιχοδομία. Μετά το 1970 τα έργα του, βασισμένα σε ποικίλους συνδυασμούς γεωμετρικών όγκων, απέκτησαν κονστρουκτιβιστικό χαρακτήρα, εκτεινόμενα ρυθμικά, κατακόρυφα ή οριζόντια στο χώρο. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής του δραστηριότητας συνεργάστηκε με αρχιτέκτονες, φιλοτεχνώντας συνθέσεις για καταστήματα και ξενοδοχεία του Ε.Ο.Τ.

Μοιραστείτε: