Montanier Francis
Μοντανιέ Φρανσί

Διέκοψε τις καλλιτεχνικές του σπουδές για να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία στον Α΄ Παγκόσμιο πόλεμο και τις συνέχισε μετά το 1920. Παράλληλα εργάστηκε ως χρυσοχόος και ζωγράφος υαλοπινάκων. Κέρδισε το Βραβείο του Παρισιού και εγκαταστάθηκε στην πρωτεύουσα όπου αφιερώθηκε αποκλειστικά στη ζωγραφική και τη χαρακτική. Το 1924 τιμήθηκε με το Βραβείο της Ρώμης για τη χαρακτική και εγκαταστάθηκε για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα εκεί όπου έμαθε και την τεχνική της νωπογραφίας. Την ίδια χρονιά κέρδισε ένα χάλκινο μετάλλιο στο Σαλόνι των Γάλλων Καλλιτεχνών (Salon des Artistes Francais). Επιστρέφοντας στο Παρίσι, ο Ντεραίν του παραχώρησε το ατελιέ του και συνδέθηκε φιλικά με τον Μπρακ. Η πρώτη του ατομική έκθεση πραγματοποιήθηκε το 1939 στο Παρίσι. Ακολούθησαν και άλλες από το 1943 μέχρι το 1973 στο Παρίσι, το Λουξεμβούργο αλλά και την Νάντη, το Μπουένος Αϊρες και το Τόκιο. Λίγο πριν το θάνατό του πραγματοποιήθηκε η πρώτη αναδρομική στο Μουσείο της Χάβρης με τον τίτλο «35 χρόνια ζωγραφική». Οι σημαντικότερες εκθέσεις που οργανώθηκαν μετά το θάνατό του πραγματοποιήθηκαν το 1976 στο Κρατικό Μουσείο του Λουξεμβούργου (Musee d’ Etat de Luxembourg) και το 1978 στο Μουσείο Μοντέρνας Τέχνης της πόλης του Παρισιού.

Ασχολήθηκε με το τοπίο, τη νεκρή φύση και το γυμνό. Μετά τον Β΄ Παγκόσμιο πόλεμο πέρασε στην αφαίρεση.