Ρέγκος Πολύκλειτος

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, στο εργαστήριο του Νικολάου Λύτρα (1920- 1926). Από το 1930 ως το 1935 συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, στην Ακαδημία Grande Chaumiere και στο Λούβρο, ενώ παράλληλα παρακολουθούσε μαθήματα χαρακτικής στο εργαστήριο του Δημήτρη Γαλάνη. Η καλλιτεχνική του επιμόρφωση ολοκληρώθηκε με τη μελέτη των μεγάλων ζωγράφων στα μουσεία της Γαλλίας, Αγγλίας, Ισπανίας, Ιταλίας, Αυστρίας και Αμερικής.

Έχοντας ξεκινήσει την εκθεσιακή του δραστηριότητα από το 1926, παρουσίασε το έργο του σε ατομικές, ομαδικές, Πανελλήνιες και διεθνείς εκθέσεις ζωγραφικής και χαρακτικής, όπως η Α΄ Διεθνής Μπιενάλε Χαρακτικής στην Κρακοβία το 1966, το Ετήσιο Σαλόνι Χαρακτικής στην Αγκόνα το 1966 (χρυσό μετάλλιο για την Ελλάδα) και το 1968 και η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1957. Έλαβε επίσης μέρος σε παρισινά σαλόνια και σε εκθέσεις της “Ομάδος Τέχνη”, της οποίας υπήρξε ιδρυτικό μέλος. Το 1980 το έργο του παρουσιάστηκε σε αναδρομική έκθεση στην Εθνική Πινακοθήκη και το 1983 στο Βαφοπούλειο Πνευματικό Κέντρο της Θεσσαλονίκης.

Το 1934 εξέδωσε στο Παρίσι ένα λεύκωμα με 21 ξυλογραφίες από το Άγιον Όρος, με πρόλογο του γνωστού βυζαντινολόγου Καρόλου Ντιλ. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής του δημιουργίας ασχολήθηκε με την εικονογράφηση λογοτεχνικών περιοδικών και την αγιογράφηση εκκλησιών και φιλοτέχνησε φορητές εικόνες. Δημοσίευσε επίσης άρθρα για την τέχνη και έκανε εκπομπές στο ραδιόφωνο, ενώ από το 1951 ως το 1969 δίδαξε σχέδιο στο Αριστοτέλειο Πανεπιστήμιο της Θεσσαλονίκης, όπου είχε εγκατασταθεί από το 1935.

Η ζωγραφική του, που περιλαμβάνει τοπία και προσωπογραφίες, νεκρές φύσεις και ηθογραφικές σκηνές, μυθολογικά θέματα και θρησκευτικές παραστάσεις, χαρακτηρίζεται από ένα προσωπικό ύφος που συνδυάζει στοιχεία από τα διδάγματα των δασκάλων του, το έργο του Μαλέα και του Παπαλουκά, τα έργα της πρώιμης αναγέννησης, τη βυζαντινή τέχνη αλλά και τα σύγχρονα ρεύματα.