Ρόκος Κυριάκος

Πήρε τα πρώτα μαθήματα από τον Πάνο Σαραφιανό και τον Βρασίδα Βλαχόπουλο και σπούδασε γλυπτική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1965-1969) με τον Γιάννη Παππά και γυψοτεχνία-χαλκοχυτική με τον Νίκο Κερλή. Στη συνέχεια πήγε στο Παρίσι και σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών, δουλεύοντας κοντά στον Κώστα Κουλεντιανό και τον Σεζάρ. Σπούδασε επίσης λιθογραφία κοντά στον Ζωρζ Νταγιέ μέχρι το 1976. Κατά την τριετία 1981-1983 δίδαξε ελεύθερο σχέδιο στη Σχολή Βακαλό, ενώ μέχρι σήμερα διδάσκει στα Τ.Ε.Ι. Αθήνας. Για το έργο του έχει τιμηθεί επανειλημμένα με βραβεία.

Έχει παρουσιάσει το έργο του σε ατομικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό και έχει λάβει μέρος σε πολυάριθμες ομαδικές διοργανώσεις, μεταξύ των οποίων περιλαμβάνονται Πανελλήνιες, το Σαλόν της Νέας Γλυπτικής στο Παρίσι, η Μπιενάλε Σύγχρονης Γλυπτικής στο Μουσείο Ροντέν το 1974, η Μπιενάλε της Βουδαπέστης το 1980, η Διεθνής Έκθεση Μεταλλίων το 1990 στο Ελσίνκι και η Τριενάλε της Βουδαπέστης την ίδια χρονιά, η έκθεση Η Σύγχρονη ελληνική γλυπτική (La Sculpture Greque Contemporaine) το 1991 στο Παρίσι, καθώς και συμπόσια γλυπτικής. Τα προσωπικά βιώματα και οι εμπειρίες αποτελούν την αφετηρία για τη δημιουργία των συνθέσεων του Κυριάκου Ρόκου, που διαμορφώνονται από ποικίλα υλικά – μάρμαρο, πωρόλιθο, γρανίτη, πέτρα, πηλό, γύψο, ξύλο, μπρούντζο και πολυεστέρα – και χαρακτηρίζονται από συνδυασμούς τμημάτων του ανθρώπινου σώματος που συσσωρεύονται και ξεπηδούν από το βασικό όγκο του υλικού, δημιουργώντας, μέσω μιας σουρεαλιστικής ή ονειρικής ατμόσφαιρας, πλήθος συνειρμών. Εκτός από τις ελεύθερες γλυπτικές συνθέσεις έχει επίσης φιλοτεχνήσει αντικείμενα καθημερινής χρήσης, καθώς και δημόσια μνημεία, τάφους, σήματα, μετάλλια και πλακέτες. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής του δραστηριότητας έχει επίσης συνεργαστεί με το Θέατρο Τέχνης του Καρόλου Κουν, το Εθνικό Θέατρο, το ΔΗ.ΠΕ.ΘΕ. Ιωαννίνων και τον Μίνω Βολανάκη, έχει εκδώσει βιβλία και έχει δημοσιεύσει άρθρα στον ημερήσιο τύπο.