Σπούδασε ζωγραφική αρχικά με τον Πάνο Σαραφιανό και στη συνέχεια στη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στον Γιάννη Μόραλη και τον Γιώργο Μαυροΐδη, καθώς και σκηνογραφία με τον Βασίλη Βασιλειάδη. Από το 1968 ως το 1974 ταξίδεψε στη Βόρεια και τη Νότια Αμερική και έζησε στο Παρίσι, το Λονδίνο και το Δυτικό Βερολίνο, όπου είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τόσο την ευρωπαϊκή τεχνη όσο και τα σύγχρονα ρεύματα, ιδιαίτερα την ποπ αρτ και τον κριτικό ρεαλισμό.

Παράλληλα με τη ζωγραφική ασχολήθηκε επαγγελματικά με τη γελοιογραφία (1959-1984), συνεργαζόμενος ως πολιτικός γελοιογράφος με εφημερίδες και περιοδικά τόσο στην Ελλάδα όσο και στο εξωτερικό. Ασχολήθηκε επίσης με τη διαφήμιση, τη σκηνογραφία και την εικονογράφηση βιβλίων με γελοιογραφίες και εξέδωσε το λεύκωμα “Ο τρελός και οι άλλοι” (Μόντρεαλ, 1969).

Το 1961 ξεκίνησε την εκθεσιακή του δραστηριότητα, παρουσιάζοντας το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και γελοιογραφίας στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Επίκεντρο της ζωγραφικής του αποτέλεσε το ανθρώπινο πρόσωπο. Πρόσωπα οικεία ή γνωστά από τα έντυπα μέσα μαζικής επικοινωνίας προβάλλουν μέσα από μία μεταφυσική ατμόσφαιρα και αποδίδονται με έντονα ρεαλιστική διάθεση που πηγάζει από τη φωτογραφική απεικόνιση και συνδυάζεται με μια προσπάθεια διείσδυσης στην ίδια την προσωπικότητά τους με τον τονισμό χαρακτηριστικών εκφράσεων. Για ένα διάστημα το ενδιαφέρον του εντοπίστηκε σε πολιτικά θέματα, καθώς και σε συνθέσεις μεταφυσικού και σουρεαλιστικού χαρακτήρα, ενώ στην τελευταία φάση της δουλειάς του, παραμένοντας πιστός στο ρεαλιστικό ύφος, στράφηκε στην απεικόνιση σταθμών του υπόγειου σιδηρόδρομου, που τείνουν να πάρουν συμβολικό χαρακτήρα.

Μοιραστείτε: