Thiersch Ludwig
Θείρσιος Λουδοβίκος

Γιος του ελληνιστή Friedrich Thiersch, σπούδασε γλυπτική και αργότερα ζωγραφική στην Ακαδημία Καλών Τεχνών του Μονάχου. Το 1849 αναχώρησε για τη Ρώμη, όπου παρέμεινε έως το 1852 και μελέτησε το έργο του Ραφαήλ. Στη συνέχεια επέστρεψε στην Αθήνα και δίδαξε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών μέχρι το 1855. Από το 1853 έως το 1855 ιστόρησε τη Ρωσική Εκκλησία στην Αθήνα. Ένα χρόνο μετά, το 1856, έφυγε για το Μόναχο και τα επόμενα χρόνια ταξίδεψε σε πολλές πόλεις, όπως τη Βιέννη, την Αγία Πετρούπολη, την Καρλσρούη, το Λονδίνο και το Παρίσι. Στις τρεις τελευταίες πόλεις καταπιάστηκε με την αγιογράφηση των ελληνικών εκκλησιών. Από την εκθεσιακή του δραστηριότητα είναι γνωστή η συμμετοχή του στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1855 και η έκθεση σχεδίων του στο Ζάππειο το 1891, παράλληλα με την παρουσίαση βυζαντινών και μεταβυζαντινών εικόνων που ανήκαν στη συλλογή του.

Έχοντας αναγεννησιακά πρότυπα, ενδιαφέρθηκε ιδιαίτερα για τη θρησκευτική ζωγραφική, ενώ φιλοτέχνησε επίσης προσωπογραφίες.