Βαβούρης Ευριπίδης

Σπούδασε στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών με καθηγητή τον Θωμά Θωμόπουλο. Άρχισε την καλλιτεχνική του σταδιοδρομία το 1935, και το 1937 πρωτοεμφανίζεται συμμετέχοντας στην έκθεση της ομάδας «Ελεύθεροι Καλλιτέχνες», όπου παρουσίασε και έργα με θέμα τα ζώα. Τότε η κριτική με επικεφαλής τον Ζαχαρία Παπαντωνίου τον ονόμασε «Animalier» (Ζωοπλάστη).

Έλαβε μέρος σε πολλές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, με κυριότερες: Πανελλήνιες (Ζάππειο) 1938, 1939, 1940, 1948, 1952, 1960, 1963, 1969, 1975, με την ομάδα «Ελεύθεροι Καλλιτέχνες» 1937, 1939, 1940, Διεθνείς Εκθέσεις Σύγχρονων Μεταλλίων της F.I.D.E.M, Αθήνα 1966, Παρίσι 1967, Πράγα – Μπρατισλάβα 1969, Έκθεση Μεταλλίων και Πλακέτας της Premio Uno a Erre στο Arezzo – Montecatini Terme – Torino το 1968, Υπαίθριες Εκθέσεις Γλυπτικής στη Φιλοθέη 1966 και 1978, ατομική έκθεση στο Ζάππειο το 1949.

Εργάσθηκε σε όλα τα είδη της γλυπτικής, με πιότερη ειδίκευση στα ζώα. Η τεχνοτροπία του υπήρξε κατά κύριο λόγο ρεαλιστική. Χρησιμοποιούσε μάρμαρο, χαλκό και τερρακότα. Ήταν μέλος του Επιμελητηρίου Εικαστικών Τεχνών Ελλάδος, του Σωματείου Ελλήνων Γλυπτών και της ομάδας «Ελεύθεροι Καλλιτέχνες».

Έργα του βρίσκονται σε δημόσιους χώρους στην Αθήνα, το Άργος, την Ύδρα, σε συλλογές στον Δήμο Αθηναίων, τον Δήμο Πειραιώς, το Υπουργείο Παιδείας, αλλά και σε ιδιωτικές.