Φωλιά, 1992

Από τη δεκαετία του ’80 ορισμένοι καλλιτέχνες άρχισαν να χρησιμοποιούν αυτούσιες φυσικές ύλες, τις οποίες συνδύαζαν άλλοτε με παραδοσιακά ή σύγχρονα υλικά και άλλοτε με βιομηχανικά, ανάλογα με το περιεχόμενο και τη λειτουργία των έργων τους.

Ο Παντελής Χανδρής ξεκίνησε το 1987 από την αναπαράσταση φυσικών στοιχείων σε γλυπτικές κατασκευές, επιτοίχια βουνά και μια ποικιλία στατικών δέντρων. Στις αρχές της δεκαετίας του ’90 ενσωμάτωσε στα έργα του και φυσικές ύλες, όπως χόρτα, ξύλο και χώμα. Συνδυάζοντας τις ύλες αυτές με έτοιμα βιομηχανικά υλικά, γύψο και σίδερο, δημιούργησε την ενότητα «Τρόπαια», μια σειρά γλυπτικών αναπαραστάσεων δέντρων, που καταλήγουν σε μια φωλιά. Καταφύγια ή τόποι ανάπτυξης μιας νέας ζωής, οι φωλιές αυτές αποτελούν γλυπτικές αναπλάσεις του φυσικού χώρου, υποδηλώνοντας τις πρωταρχικές ανάγκες και αναζητήσεις του ανθρώπου.