Τοπίο, π. 1970

Ο Βλάσης Κανιάρης είναι από τους πιο τολμηρούς και πρωτότυπους εκπροσώπους της ελληνικής πρωτοπορίας, με αναγνωρισμένη δράση όχι μόνο στην Ελλάδα αλλά και στην Ευρώπη (Ιταλία, Παρίσι, Βερολίνο). Μετά από μια πρώιμη θητεία στη ζωγραφική του καμβά, στην αφαίρεση και στο κολλάζ, η τέχνη του κατακτά τον χώρο. Ο Κανιάρης σκηνοθετεί δρώμενα στον χώρο με πρωταγωνιστές ανθρώπινες φιγούρες δίνοντας έτσι μια νέα διάσταση και νέο νόημα, με κοινωνικό και πολιτικό χαρακτήρα, στην Ποπ-αρτ και στην Αρτε Πόβερα (φτωχή τέχνη). Στο έργο Τοπίο, μέσα από μια γαλάζια ζωγραφικά ευαίσθητη επιφάνεια, αναδύονται αγωνιώδη χέρια που μοιάζει να έχουν βγει από εκμαγείο. Έχουν διαρρήξει την επιφάνεια του καμβά και χειρονομούν, άλλοτε απειλητικά (σφιγμένη γροθιά), άλλοτε παρακλητικά, επιζητώντας όχι μόνο μια θέση στο φως αλλά και το δικαίωμα να αρθρώσουν τον δικό τους λόγο, να διαμαρτυρηθούν. Ακόμη ένα έργο με λανθάνον πολιτικό μήνυμα.