Από 30.09.1997 έως 30.11.1997

Εθνική Πινακοθήκη - Κεντρικό Κτήριο

Ο Θεόδωρος Στάμος, γιος πολυμελούς οικογένειας μεταναστών από τη Λευκάδα, γεννήθηκε και μεγάλωσε στη Νέα Υόρκη. Σε ηλικία είκοσι ενός ετών, είναι όχι μόνο ώριμος καλλιτέχνης με προσωπική γλώσσα, αλλά έχει εξασφαλίσει και την έγκυρη εισαγωγή του στην καλλιτεχνική ζωή της Νέας Υόρκης, με την πρώτη έκθεση στην ιστορική γκαλερί της Μπέτυ Πάρσονς. Ο Στάμος ανήκει στη Σχολή του Αφηρημένου Εξπρεσιονισμού, πολλά μέλη της οποίας υπήρξαν φίλοι του.

Ήδη από τα πρώτα του έργα, ο Στάμος φανερώνει μια ιδιαίτερη σχέση με τη φύση, που διαφέρει ριζικά από την ευρωπαϊκή παράδοση του δυϊσμού, όπου ο ζωγράφος-υποκείμενο θεωρεί τη φύση-αντικείμενο. Εδώ αντίθετα ο καλλιτέχνης ταυτίζεται με τη φύση και αυτό που καταθέτει ως εμπειρία στον καμβά είναι περισσότερο η μορφοποίηση των αισθημάτων του παρά η εικόνα που έχει μπροστά στα μάτια του.

Στα ώριμα έργα του οι δεσμοί με την αναγνωρίσιμη πραγματικότητα γίνονται χαλαρότεροι. Αφηρημένες φόρμες και εικαστικά σήματα ισορροπούν δυναμικά, μέσα σε αχανείς χώρους που δίνουν την αίσθηση ότι εκτείνονται και πέρα από τα όρια του πλαισίου, όπως το υποδηλώνει ο τίτλος μια μεγάλης κατηγορίας έργων: «Τα ατέρμονα πεδία».

Η αναδρομική έκθεση του Θεόδωρου Στάμου ήταν χρέος διπλό της Εθνικής Πινακοθήκης προς έναν Έλληνα καλλιτέχνη, καταξιωμένο στον διεθνή χώρο, και προς τον μεγάλο δωρητή, που χάρισε 45 σημαντικούς πίνακές του στο μουσείο.
Στην έκθεση παρουσιάστηκαν 158 έργα που αντιπροσώπευαν όλες τις περιόδους του καλλιτέχνη.

Επιστημονική επιμέλεια
Άννα Καφέτση
Επιμελήτρια της ΕΠΜΑΣ

Χορηγός: Ζαχαρίας Γ. Πορταλάκης ΧΡΗΜΑΤΙΣΤΗΡΙΑΚΗ Α.Ε.