Από 19.02.1997 έως 30.03.1997
Η έκθεση του Vladimir Velickovic στην Εθνική Πινακοθήκη αποτελεί την αναγνώριση και δικαίωση μιας εικαστικής επιλογής, για την Θεσσαλονίκη Πολιτιστική Πρωτεύουσα της Ευρώπης 1997.
Πρόκειται για έναν από τους κορυφαίους σύγχρονους καλλιτέχνες της Ευρώπης, γιουγκοσλαβικής καταγωγής. Γεννήθηκε το 1935 στο Βελιγράδι και από το 1966 ζει και εργάζεται στο Παρίσι.
Το έργο του συντάσσεται με τη μοίρα του ανθρώπου και του κόσμου μας. Οδυνηρή εμπειρία, που μεταγγίζεται στη δραματικότητα των εικόνων του. Το ασίγαστο πάθος του για έκφραση και επικοινωνία, τον οδηγούν στην πραγματοποίηση ενός συγκλονιστικού έργου σε όγκο και ποιότητα. Οι πίνακές του συλλαμβάνουν και ταυτόχρονα υποτάσσουν – με τόλμη που φτάνει τη βιαιότητα – την κοινωνική διάσταση των προβλημάτων, που θέτει για τη σημερινή πραγματικότητα. Εικόνες που τρομάζουν και απειλούν. Η βία, οι βασανισμοί, οι σκόρπιες σάρκες, η καταστροφή και η εξολόθρευση του ανθρώπου από τον ίδιο τον άνθρωπο, χαράσσονται με λεπίδι στην οπτική μνήμη. Το μαύρο χρώμα κυριαρχεί, το χρώμα της νύχτας και του εφιάλτη, το χρώμα του θανάτου και του πουθενά. Κάποιες αιφνίδιες κόκκινες λάμψεις, το ζεστό ματωμένο ανθρώπινο σώμα, που σπαράζει την αδικία του κόσμου αλλά και αντιστέκεται.
Ο Vladimir Velickovich, αν και σπουδάζει αρχιτεκτονική, πολύ νωρίς ανακαλύπτει την κλίση του για τη ζωγραφική. Μόνος του μαθητεύει στο σχέδιο. Τον εμπνέουν οι μεγάλοι: Durer, Rembrant, Leonardo da Vinci. Η αναζήτηση της σχεδιαστικής τελειότητας τον εξοπλίζει με μια κοφτερή, γρήγορη και δραστική γραμμή, που θα αποβεί και η βάση της εκφραστικής του ζωγραφικής. Μιας δυναμικής και παραστατικής ζωγραφικής «που εγγράφεται και αναγνωρίζεται στην παράδοση της ευρωπαϊκής τέχνης, για τη δημιουργία της νέας εικόνας του ανθρώπου μέσα στον χώρο και τον χρόνο».
Αν και τα λάδια και τα σχέδια που εκτίθενται στην Αθήνα, αποτελούν ένα μέρος μόνο της δημιουργικής του πορείας της τελευταίας δεκαετίας, ωστόσο μας πείθουν τόσο για το ιδεολογικό όσο και μορφολογικό πλέγμα των προβληματισμών του, όσο και για την κατάκτηση μιας προσωπικής, μοναδικής γραφής.
Σοφία Καζάζη
Φεβρουάριος 1997
Επιμέλεια Έκθεσης
Σοφία Καζάζη
Αναστασία Μακρίδου
Δρ Λίνα Τσίκουτα-Δεϊμέζη
Επιμελήτρια ΕΠΜΑΣ
1
2
3
4
5
