Δούκας Ιωάννης

Σπούδασε ζωγραφική στο Σχολείο των Τεχνών, όπου γράφτηκε το 1859. Από το 1865 ως το 1868 συνέχισε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Μονάχου, με δάσκαλο τον Karl von Piloty, και κατόπιν στο Παρίσι, κοντά στον Jean-Leon Gerome. Παραμένοντας στο εξωτερικό ως το 1876, εργάστηκε στο Παρίσι, τη Μασσαλία και τη Βιέννη, όπου διακρίθηκε ως προσωπογράφος. Με την προσωπογραφία εξακολούθησε να ασχολείται συστηματικά και μετά την επιστροφή του στην Ελλάδα, είναι δε ένας από τους σημαντικότερους εκπροσώπους του είδους τον 19ο αιώνα, αποδίδοντας τους εικονιζόμενους με ρεαλιστική και συγχρόνως ψυχογραφική διάθεση. Η θεματογραφία του περιλαμβάνει επίσης ιστορικές, μυθολογικές, βιβλικές και αλληγορικές παραστάσεις, καθώς και αντιγραφές έργων ξένων ζωγράφων, κυρίως των Rubens, Rembrandt και A. Van Dyck, ενώ στην ορθόδοξη εκκλησία του Αγίου Νικολάου στο Liverpool έχει φιλοτεχνήσει μία εικόνα του Χριστού. Η εκθεσιακή του δραστηριότητα περιλαμβάνει μεταξύ άλλων συμμετοχές στο παρισινό Σαλόν το 1869, στα Oλύμπια του 1870, όπου τιμήθηκε με αργυρό νομισματόσημο α’ τάξεως, και του 1888, στη Διεθνή Έκθεση της Κρήτης, στις εκθέσεις της Oικίας Μελά (1881), του “Παρνασσού” (1885) και της Εταιρείας Φιλοτέχνων (1900-1901), ενώ συχνά παρουσίαζε έργα του σε προθήκες αθηναϊκών καταστημάτων.