Από τους σπουδαιότερους εκπροσώπους του ναπολιτάνικου μπαρόκ του 17ου αιώνα, ο Λούκα Τζορντάνο, είναι καλλιτέχνης πληθωρικός με τεράστια δραστηριότητα. Κατά τη διάρκεια της μακρύτατης καριέρας του έδρασε όχι μόνο στη Νάπολη, αλλά στη Ρώμη, στη Φλωρεντία, στη Βενετία και σε πολλές άλλες ιταλικές πόλεις όπου, με τη μεστή αντίληψη της τέχνης του, επηρέασε πολλούς από τους συναδέλφους του. Το 1692 κλήθηκε στην Ισπανία, από τον Κάρολο Β΄ όπου και κατέλειπε τα δείγματα της εξαίρετης και πλουσιότατης τέχνης του στην Μαδρίτη (Escurial) και στο ιερό του καθεδρικού ναού στο Τολέδο. Μετά τον θάνατο του ισπανού μονάρχη (1702) επέστρεψε στη Νάπολη και συνέχισε να εργάζεται για μερικά ακόμη χρόνια.

Ο Τζορντάνο ήταν βαθύτατος γνώστης της μεγάλης ιταλικής και φλαμανδικής ζωγραφικής παράδοσης και ικανός να μιμηθεί αξιοθαύμαστα τους μεγαλύτερους μαιτρ του 16ου αιώνα γι’ αυτό και επονομαζόταν «Πρωτεύς της ζωγραφικής». Είχε τη συνήθεια, από τα νεανικά του χρόνια, στο οικογενειακό εργαστήρι, να κάνει αντίγραφα και έργα βασισμένα στην τεχνοτροπία των παλαιών σπουδαίων ζωγράφων.

Μοιραστείτε: