Γουναρίδης Δανιήλ

Σπούδασε με κρατική υποτροφία στην Ανωτάτη Σχολή Καλών Τεχνών (1953 – 1958), στο εργαστήριο του Γιάννη Κεφαλληνού και αργότερα κοντά στο Γιάννη Μόραλη. Ως κρατικός υπότροφος και πάλι, συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι (1960 – 1964), στη Σχολή Καλών Τεχνών, στη Σχολή Διακοσμητικών Τεχνών και στη Σχολή Estienne. Είναι διευθυντής σπουδών στη Σχολή Βακαλό, όπου διδάσκει από το 1966. Το 1959 μετείχε στη Μπιενάλε Νέας Ζωγραφικής στο Παρίσι, το 1970 στη Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας, όπου τιμήθηκε με το Β΄ βραβείο, και το 1975 στη Μπιενάλε του Σάο Πάολο. Έχει πραγματοποιήσει ατομικές εκθέσεις (“Ζυγός” 1964, “Χίλτον” 1970, “Νέες Μορφές” 1988, “Αγκάθι” 1992) και έχει πάρει μέρος σε πολλές ομαδικές στην Ελλάδα και το εξωτερικό.

Τα έργα του, ιδιαίτερα η ενότητα Πόλη, βασίζονται σε σχηματοποιημένα, τεκτονικά δομημένα σύνολα και παρουσιάζουν το σύγχρονο τοπίο των μεγαλουπόλεων με κοινωνική κριτική διάθεση, ενώ δημιουργεί και συνθέσεις με περισσότερο νατουραλιστική απόδοση και μεταφυσική χροιά.