Κανακάκις Λευτέρης

Σπούδασε στη Σχολή Καλών Τεχνών (1954-1960) κοντά στον Γιάννη Μόραλη και τον Σπύρο Παπαλουκά. Το 1960, με υποτροφία του κληροδοτήματος Μίκας Σκουζέ, πήγε για πρώτη φορά στο Παρίσι, όπου, από το 1963 ως το 1966, με υποτροφία του Ι.Κ.Υ., συνέχισε τις σπουδές του στη Σχολή Καλών Τεχνών κοντά στον Maurice Brianchon. Το 1960 οργάνωσε την πρώτη ατομική του έκθεση στη Δημοτική Βιβλιοθήκη του Ρεθύμνου, συνεχίζοντας να παρουσιάζει το έργο του σε ατομικές και ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Το 1983 οργανώθηκε αναδρομική έκθεση του έργου του στη Βασιλική του Αγίου Μάρκου στο Ηράκλειο και το 1986, ένα χρόνο μετά το θάνατό του, στην Εθνική Πινακοθήκη. Το 1968 διορίστηκε βοηθός στην προπαρασκευαστική τάξη της Σχολής Καλών Τεχνών, όπου δίδαξε ως το 1978 και έγραψε τη μελέτη “Η τεχνική του λαδιού”, που εκδόθηκε το 1981 από την Α.Σ.Κ.Τ. για χρήση των σπουδαστών.

Στη ζωγραφική του ασχολήθηκε αρχικά με τη νεκρή φύση και τα εσωτερικά, που προέρχονται από τα προσωπικά του βιώματα, αποδίδοντας τις συνθέσεις με νατουραλιστική διάθεση και δίνοντας έμφαση σε συγκεκριμένα αντικείμενα. Αργότερα, με την εισαγωγή αντικειμένων με συμβολικό χαρακτήρα (σημαίες, παράσημα, τρομπέτες) παίρνει κριτική στάση απέναντι στην πολιτική κατάσταση, ενώ, στην τελευταία φάση της δουλειάς του, στρέφεται στο γυναικείο γυμνό και το πορτρέτο.