Ξαγοράρης Παντελής

Σπούδασε ζωγραφική στη Σχολή Καλών Τεχνών (1948-1950) κοντά στον Γιάννη Μόραλη και μαθηματικά στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Το 1965 εξελέγη επιμελητής στη Σχολή Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π. Την περίοδο 1973-1974, με υποτροφία του Ιδρύματος Ford, εργάστηκε στο Centre for Advanced Visual Studies του MIT, διερευνώντας τις σχέσεις ανάμεσα στην τέχνη και τη μαθηματική σύλληψη. Το 1981 αναγορεύθηκε διδάκτωρ με θέμα “Γεωμετρικοί μετασχηματισμοί και μορφή”, ενώ το 1991 έγινε διευθυντής και, στη συνέχεια, το 1995, καθηγητής του Τομέα Αρχιτεκτονικής Γλώσσας, Επικοινωνίας και Σχεδιασμού του Τμήματος Αρχιτεκτόνων του Ε.Μ.Π.

Από τα ιδρυτικά μέλη της ομάδας “Διαδικασίες-Συστήματα”, ξεκίνησε το 1957 την εκθεσιακή του δραστηριότητα, που περιλαμβάνει ατομικές παρουσιάσεις και συμμετοχές σε ομαδικές εκθέσεις στην Ελλάδα και το εξωτερικό, ανάμεσα στις οποίες τα Ευρωπάλια του 1982 στις Βρυξέλλες.

Υιοθετώντας στην αρχή της δημιουργίας του εξπρεσιονιστικά πρότυπα, προχώρησε στη συνέχεια σε αφαιρετικές συνθέσεις με βάση σύνθετα και απλά γεωμετρικά σχήματα. Παράλληλα, ενδιαφερόμενος σε θεωρητικό και πρακτικό επίπεδο για την εισαγωγή μαθηματικών στοιχείων στην τέχνη, δημιούργησε το 1963 τα πρώτα κινητικά έργα στην Ελλάδα, ενώ αργότερα, διευρύνοντας τις έρευνές του, εισήγαγε στο έργο του τη χρήση του ηλεκτρονικού υπολογιστή, δημοσιεύοντας συγχρόνως σχετικά άρθρα και μελέτες σε διάφορα περιοδικά.