Ξενάκης Κοσμάς

Σπούδασε αρχιτεκτονική στο Ε.Μ.Π. (1942-1948), ενώ την περίοδο 1942-1943 παρακολούθησε μαθήματα στη Σχολή Καλών Τεχνών. Το 1955-1956, με υποτροφία της γαλλικής κυβέρνησης, έκανε μεταπτυχιακές σπουδές στο Κέντρο Έρευνας C.S.T.B. στο Παρίσι, ερευνώντας τα υλικά και την τεχνική της οικοδομής. Η καλλιτεχνική του επιμόρφωση ολοκληρώθηκε με ταξίδια στην Ελλάδα και την Αμερική (1970-1971), που πραγματοποίησε με υποτροφία του ιδρύματος Ford.

Ξεκινώντας την εκθεσιακή του δραστηριότητα το 1948, παρουσίασε το έργο του σε ατομικές, Πανελλήνιες και ομαδικές εκθέσεις ζωγραφικής και γλυπτικής στην Ελλάδα και το εξωτερικό, όπως η Μπιενάλε της Αλεξάνδρειας το 1965 και τα Ευρωπάλια στις Βρυξέλλες το 1982. Το 1968 προτάθηκε να εκπροσωπήσει την Ελλάδα στη Μπιενάλε της Βενετίας, αρνήθηκε όμως τελικά να συμμετάσχει. Το 1957 οργάνωσε στην Αθήνα την πρώτη του ατομική, ενώ το 1990 ζωγραφικά του έργα παρουσιάστηκαν στην Εθνική Πινακοθήκη.

Στη ζωγραφική του ξεκίνησε από την παραστατική απεικόνιση, φιλοτεχνώντας προσωπογραφίες, ηθογραφικές σκηνές, εσωτερικά, αλληγορικά και μυθολογικά θέματα. Αργότερα προχώρησε στη γεωμετρική αφαίρεση και δημιούργησε συνθέσεις που χαρακτηρίζονται από μια ιδιαίτερη ευαισθησία στο συνδυασμό των χρωμάτων. Η γλυπτική του συνδυάζεται συνήθως με την αρχιτεκτονική και περιλαμβάνει ανάγλυφες συνθέσεις και συμπλέγματα από σκυρόδεμα, μάρμαρο και πολυεστέρα σε ιδιωτικές κατοικίες, πολυκατοικίες και δημόσια κτήρια στην Ελλάδα και το εξωτερικό. Πραγματοποίησε επίσης αρχιτεκτονικές και πολεοδομικές μελέτες και δημοσίευσε διάφορα κείμενα σε περιοδικά. Στο πλαίσιο της ευρύτερης καλλιτεχνικής του δραστηριότητας ασχολήθηκε με τη σκηνογραφία, ενώ το 1968 και το 1970 συμμετείχε στη Διεθνή Εβδομάδα Σύγχρονης Μουσικής με μία κινηματογραφική ταινία και μία πολύτεχνη παράσταση και το 1980, με παραγγελία του Υπουργείου Πολιτισμού, συνέθεσε και κατέγραψε ένα πολύτεχνο θεατρικό έργο που συνδύαζε χορό, μουσική, κινηματογράφο, λόγο κ.ά.