Μποκατσιάμπης Βικέντιος

Η οικογένειά του καταγόταν από τη Γαλλία (De Bocchaciampe) και επί Βουρβώνων κατείχε οικόσημο βαρωνείας. Ο ίδιος σπούδασε αρχικά στην Καλλιτεχνική Ακαδημία της Μασσαλίας, ενώ αργότερα πήγε στη Φλωρεντία και στη συνέχεια στη Ρώμη, όπου ολοκλήρωσε τις σπουδές του στην Ακαδημία του Αγίου Λουκά. Το 1895 επέστρεψε στην Κέρκυρα, όπου παρέμεινε τέσσερα χρόνια και ίδρυσε καλλιτεχνική σχολή. Το 1899 εγκαταστάθηκε στην Αθήνα και ένα χρόνο αργότερα διαδέχτηκε τον Βικέντιο Λάντσα στην έδρα της Κοσμηματογραφίας του Σχολείου των Τεχνών. Στη θέση αυτή παρέμεινε ως το 1928, ενώ παράλληλα δίδαξε στην Καλλιτεχνική Σχολή των Φιλοτέχνων. Κατά τη διάρκεια της παραμονής του στη Ρώμη έλαβε μέρος σε πολλές καλλιτεχνικές διοργανώσεις, ενώ στην Ελλάδα οργάνωνε κάθε χρόνο ατομική έκθεση στο εργαστήριό του. ‘Ελαβε επίσης μέρος στην Παγκόσμια Έκθεση του Παρισιού το 1900, στις Διεθνείς των Αθηνών το 1903 και της Ρώμης το 1911, στην Ελληνογαλλική του Ζαππείου το 1918, καθώς και στις εκθέσεις του Παρνασού και του Ζαππείου από το 1902 ως το 1926. Ο Μποκατσιάμπης συγκαταλέγεται ανάμεσα στους σημαντικότερους έλληνες υδατογράφους και, μαζί με τον Άγγελο Γιαλλινά, δημιούργησε μια παράδοση του είδους στα Επτάνησα. Σε πιο περιορισμένη κλίμακα χρησιμοποίησε επίσης το λάδι και το παστέλ, ασχολήθηκε δε αποκλειστικά σχεδόν με το τοπίο, ιδιαίτερα της Κέρκυρας και της Αθήνας, το οποίο απέδωσε με ποιητική διάθεση, προσδίδοντάς του ειδυλλιακό χαρακτήρα.